Zespół jelita drażliwego (IBS) jest to przewlekła choroba jelita cienkiego i grubego, trwająca ponad 3 miesiące, objawiająca się zaburzeniami wypróżnień, bólami i wzdęciami brzucha. Nie jest uwarunkowany zmianami organicznymi, ani biochemicznymi.
Najważniejszymi czynnikami powodującymi zespół jelita drażliwego są:
– dieta ubogoresztkowa
– zmiany w sferze psychicznej
– zaburzenia motoryki jelitowej i czucia trzewnego
– zaburzenia flory bakteryjnej
Zespół jelita drażliwego występuje u około 20% populacji dorosłych, głównie w wieku 20-40 lat, w przeważającej częstości u kobiet.
Objawami IBS są:
– zaparcia
– biegunki
– ostre kurczowe bóle brzucha
– wzdęcia brzucha
– domieszka śluzu w kale
– odbijania
– zgaga
– zaburzenia miesiączkowania
– zaburzenia oddawania moczu
– zaburzenia w sferze psychicznej (depresja, lęk)
W badaniu fizykalnym stwierdza się czasami wzdęcia brzucha i wzmożoną perystaltykę.
Zespół jelita drażliwego występuje w postaci
1.z biegunką
2.z zaparciem
3.mieszanej
Postępowanie diagnostyczne jest prowadzone w kierunku wykluczenia zmian organicznych powodujących powyższe dolegliwości. W tym celu wykonuje się:
morfologię krwi, badania biochemiczne krwi, OB, badanie ogólne moczu, badanie kału na obecność pasożytów lub krwi, badanie bakteriologiczne kału, badanie dolnego i górnego odcinka przewodu pokarmowego.
Zespół jelita drażliwego można rozpoznać na podstawie obecności 2 z 3 poniższych objawów:
– zmniejszenie lub ustąpienie dolegliwości po oddaniu stolca
– zmiana objętości i konsystencji stolca
– zmiana rytmu wypróżnień (zaparcia, biegunki)
Leczenie:
– odpowiednia dieta
– farmakologia
– psychoterapia
Rokowanie:
choroba ma przebieg łagodny, trudne jest całkowite wyleczenie.